Nawiązując do poprzedniego posta trzeba temat bardziej rozwinąć. Zacznijmy od tego, że w Urdu wyróżniamy jako tako 3 przypadki. Będzie to mianownik, wołacz i cała reszta. Mianownik i wołacz są przypadkami niezależnymi, natomiast rzeszta to jeden wielki przypadek zależny. Mianownik łatwo rozpoznać. Zapamiętajmy, że jest to po prostu podmiot zdania. O rzeczownikach było już sporo, wszystkie występowały w formie mianownika, np:
Meri bivi khubsoorat hai. - Moja żona jest piękna. ("żona" jest mianownikiem)
Main sust hoon. - Jestem leniwy/a. ("ja" jest mianownikiem)
Skupmy się teraz na przypadku zależnym. W polskiej gramatyce ta cała rzeszta przypadków nazywa się dopełnieniem zdania. Rzeczownik w takim przypadku jest obiektem. W Urdu występuje on zawsze tam gdzie za rzeczownikiem pojawia się przyimek.
Ok, sporo tej teorii, zabierzmy się za odmianę. Poniżej zamieszczono przykadowe rzeczowniki (larka/larki - chłopiec/dziewczyna, ghar - dom, mez - stół) w formie mianownika i i w formie przypadku zależnego.
Dla rodzaju męskiego:
przypadek niezależny przypadek zależny
mianownik
liczba larka larke
pojedyncza ghar ghar
liczba larke larkon
mnoga ghar gharon
Dla rodzaju żeńskiego:
przypadek niezależny przypadek zależny
mianownik
liczba larki larki
pojedyncza mez mez
liczba larkian larkion
mnoga mezen mezon
Łatwo zauważyć prostą zasadę konstrukcji rzeczowników w formie przypadku zależnego. W liczbie pojedynczej rodzaju męskiego u rzeczowników zakończonych literą -a zamieniamy ją na literę -e. Rzeczowniki zakończone inną literą niż -a pozostają bez zmian. W liczbie mnogiej rzeczowników męskich zakończonych literą -e zamieniamy ją na końcówkę -on. Do pozostałych rzeczowników po prostu dodajemy końcówkę -on.
Rzeczowniki rodzaju żeńskiego w liczbie pojedynczej po przejściu do formy przypadku zależnego nie zmianiają się. Natomiast w liczbie mnogiej rzeczowniki zakończone końcówką -an zamieniają ją na końcówkę -on, a rzeczowniki zakończone końcówką -en przekształcają ją w końcówkę -on.
No to wróćmy do lekcji: "Przyimek"ka"". Tam w każdym zwrocie przyimek występował za rzeczownikiem. Wtedy jeszcze nikt nie zdawał sobie sprawy z tego, że te rzeczowniki zapisane zostały w formie przypadku zależnego. Oczywiście w poprzednim poście wybrane zostały specjalnie takie rzeczowniki, które nie zmieniają formy, żeby nie wzbudzic podejrzeń, że coś jest nie tak. A więc na koniec przytoczę parę przykładów dla rozjaśnienia sytuacji:
kamre ki diwar - ściana pokoju
larkon ki pencils - ołówki chłopców
kitabon ke vork - strony książek
pode ka gamla - donica rośliny
almari ki draaz - szuflada szafy
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz