Długi czas zajęło mi rozpracowanie tego tematu, no ale w końcu udało się. Postaram się więc tutaj przybliżyć problem najbardziej jak potrafię.
Po pierwsze przeczenia trybu rozkazującego. Urdu posiada trzy słowa przeczące. Są to: nehi, mat oraz na. Co mówią książki? A więc, między stronami podręczników do nauki Urdu znajdujemy informacje, że mat używamy wraz z pierwszą formą trybu rozkazującego, a na używamy przy pozostałych formach.
Co mówią rodowici Pakistańczycy? Oni używają wszystkich trzech słów przeczących niezależnie od formy trybu rozkazującego. Przy czym najczęściej używanym słowem jest na, rzadziej nehi, a bardzo rzadko mat.
Przykłady? Zacznijmy od prostych przykładów bez słów przeczących. Pamiętaj, że przed przyimkami rzeczowniki występują w formie przypadku zależnego.
Is bacce ko dekho. - Patrz na to dziecko.
Ghar ko jao. - Idź do domu.
Dukan ko jao. - Idź do sklepu.
Seyb lao. - Przynieś jabłka.
Aapni tang bed par rakho. - Połóż swoją nogę na łóżku.
Use pucho. - Zapytaj jej/go.
Sofe par baitho. - Usiądź na kanapie.
Ye khana khao. - Jedz to jedzenie.
Pani pio. - Pij wodę.
Vo kitaben parho./Un kitabon ko parho. - Czytaj te książki.
Mujhe suno. - Słuchaj mnie.
Is amarat ko dekho. - Patrz na ten budynek.
Mujhe ek khat likho. - Napisz list do mnie.
Ye kaho. - Powiedz to.
Hamen draoni kahaani batao. - Opowiedz nam straszną historię.
Unhen bolo. - Mów do nich.
Billi ko khana do. - Daj jedzenie kotu.
Sirf ye karo. - Po prostu to zrób.
Wszystkie czasowniki zostały wypisane w drugiej formie trybu rozkazującego. Oczywiście można tam wstawić czasowniki w pozostałych formach. Użyjmy teraz słówka przeczącego na do tych samych przykładów.
Is bacce ko na dekho. - Nie patrz na to dziecko.
Ghar ko na jao. - Nie idź do domu.
Dukan ko na jao. - Nie idź do sklepu.
Seyb na lao. - Nie przynioś jabłek.
Aapni tang bed par na rakho. - Nie kładź swojej nogi na łóżku.
Use na pucho. - Nie pytaj jej/go.
Sofe par na baitho. - Nie siadaj na kanapie.
Ye khana na khao. - Nie jedz tego jedzenia.
Pani na pio. - Nie pij wody.
Vo kitaben na parho./Un kitabon ko na parho. - Nie czytaj tych książek.
Mujhe na suno. - Nie słuchaj mnie.
Is amarat ko na dekho. - Nie patrz na ten budynek.
Mujhe ek khat na likho. - Nie pisz listu do mnie.
Ye na kaho. - Nie mów tego.
Hamen draoni kahaani na batao. - Nie opowiadaj nam strasznej historii.
Unhen na bolo. - Nie mów do nich.
Billi ko khana na do. - Nie dawaj jedzenia kotu.
Sirf ye na karo. - Po prostu tego nie rób.
PS. Mam nadzieję, że po przeczytaniu tego postu ogólne pojęcie o trybie rozkazującym będziecie teraz mieć. No, oprócz zamieszania z nowym przyimkiem "ko". Ale o tym następnym razem. Khuda Hafiz.
