W urdu podobnie jak w języku polskim czasownik być odmienia się we wszystkich osobach. Forma bezokolicznikowa tego czasownika to hona.
ja jestem - main hoon my jesteśmy - ham hain
ty jesteś - aap ho wy jesteście - aap hainja jestem - main hoon my jesteśmy - ham hain
on, ona, ono jest - ye/vo hai oni, one są - ye/vo hain
W trzeciej osobie w zależności czy osoba znajduje sie blisko czy daleko używamy odpowiednio ye i vo. Poza tym w trzeciej osobie nie ma rozróżnienia na płeć o tym należy wnioskować z kontekstu wypowiedzi.
Poprzednio nauczyliśmy się przydatnych zwrotów takich jak np. Main theek hoon.
Dosłownie znaczy to: Jestem w porządku.
Pojawiło się tam też następujące zdanie:
Mera naam Amir hai. - Moje imię jest Amir.
Spójrz na inne przykłady:
(Ja) Jestem Pakistańczykiem - Main Pakistani hoon.
(Ty) Jesteś piękna. - Aap khubsoorat ho.
Oni są daleko. - Vo dur hain.
Urdu jest łatwe. - Urdu asan hai.
(My) Jesteśmy szczęśliwi. - Ham khush hain.
PS. Pamiętaj, że w urdu tak jak w języku angielskim w większości przypadków używamy zaimków osobowych wyrażając każde zdanie. Zaimki osobowe w drugiej osobie liczby pojedynczej mogą występować w trzech formach. Więcej na ten temat w poście: "Tu, tum i aap, czyli wypowiadajmy się należycie".
A czy nie będzie "ty jesteś - tum ho"? Przy aap jest tylko chyba hain, czyli do drugiej osoby z szacunkiem i jako "wy", jedno i drugie. Podobnie chyba jak w rosyjskim - "ty" do rodziny, znajomych, a "wy" jako "wy" lub "Pan/Pani".
OdpowiedzUsuńDoczytałam resztę postów, więc mój komentarz jest jakby nieważny, ale byłoby fajnie, gdyby zostało to poprawione w tym poście :)
OdpowiedzUsuńmasz rację poprawnie byłoby aap hain tak jak w drugiej osobie liczby mnogiej czyli z respektem.. ale tak jak później piszę zdania typu: "aap samajdar ho [ap samadźdar ho] - ty jesteś mądry" są poprawne więc zostawiam tak jak jest ale wklejam linka do postu wyjaśniającego wątpliwości
OdpowiedzUsuń